یادگیری آموزه‌های دینی مبتنی بر سبک زندگی اسلامی بر ارتقاء شاخص‌های سلامت معنوی در سربازان وظیفه پادگان نظامی در شهر تهران

زمینه و هدف: از آنجا که سبک زندگی هر فرد و جامعه برآمده از آموزه­های اعتقادی و ارزشی حاکم بر جامعه است، کسب آگاهی­های لازم در خصوص مفهوم سبک زندگی و باورهای دینی و تعامل این دو مقوله با سلامت معنوی امری ضروری می­نماید. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزه‌های دینی سبک زندگی اسلامی بر ارتقای شاخصه‌های سلامت معنوی در سربازان وظیفه پادگان نظامی انجام شد. روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی انجام شد. جامعه آماری شامل همه سربازان وظیفه تحت پوشش یک دانشگاه نظامی و پادگان منتخب شهر تهران در سال 1394 بودند. تعداد 160 نفر (80 نفر در گروه مداخله و 80 نفر در گروه شاهد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از آزمون بهزیستی معنوی Palutzian و Ellison (1982)، آزمون سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388) و آزمون سلامت معنوی تهیه ‌شده در مرکز طب و دین دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله در قبل و بعد از مداخله استفاده شد. گروه مورد مداخله توسط مربی روحانی تحت 8 ساعت آموزش سبک زندگی اسلامی مستقیم در طی 2 روز همراه با چند رسانه آموزشی قرار گرفتند. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر مثبت مداخله آموزشی سبک زندگی اسلامی در سربازان روی متغیر بهزیستی معنوی معنی‌دار بوده است (001/0P<). اثر آموزش روی مؤلفه‌های رابطه انسان و خدا، رابطه انسان و آخرت، اخلاق فردی و اجتماعی، رابطه انسان و هستی، رابطه انسان و دیگران و نمره کل آزمون سلامت معنوی دانشگاه معنادار بوده است (05/0P<). اثر مداخله روی سبک زندگی اسلامی معنی‌دار بود (001/0>P) اما در مقیاس اجتماعی، باورها، عبادی، خانواده و امنیتی- دفاعی معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: اثر آموزش سبک زندگی اسلامی روی مولفه های سلامت معنوی و بهزیستی معنوی معنی دار بود و لذا مداخلات آموزشی مستقیم با همراهی نرم افزار آموزشی می تواند موجب ارتقای شاخص های سلامت معنوی در سربازان گردد.